როგორც წელიწადის დროები იცვლება, ისევე ჩვენც გარკვეულ ცხოვრებისეულ ეტაპებს გავდივართ...
ჩვენ სერიოზულ ცვლილებებს განვიცდით ყოველი 7 წელი. ზუსტად ისე, როგორც წელიწადის დროები იცვლება, ჩვენც სხვადასხვა ცხოვრებისეულ ეტაპს გავდივართ. როგორც ხაზი, რომელიც ჩვენი დაბადებით იწყება და ჩვენი გარდაცვალებით მთავრდება. იმისთვის, რომ ხაზმა წრე შეკრას, 70 წელი უნდა გავიდეს. ამ ცხოვრებისეული გზის პირობითად 10 ნაწილად შეიძლება დაყოფა.
თავისი ცხოვრების პირველი შვიდი წელი ბავშვი მთლიანად თავის თავზეა კონცენტრირებული. მის გარშემო მთელი სამყარო ტრიალებს, მისი ოჯახი ხომ ყველაფერს შესაძლებელს აკეთებს, რომ მისი გული გაახაროს. თუ რამე მომენტში ოჯახს ეს არ გამოსდის, ბავშვი ისტერიკას აწყობს, და განრისხებული ხდება. ცხოვრების ამ პერიოდში ბავშვი- ნამდვილი ეგოისტია, რომელიც სრულიად არის საკუთარი თავით დაკმაყოფილებული.
შვიდი წლის შემდეგ ბავშვი მხოლოდ საკუთარ თავზე აღარ კონცენტრირდება, და მას ბევრი კითხვა უჩნდება გარშემო სამყაროს მიმართ. ის თავის მშობლებს უამრავ სხვადასხვა კითხვას უსვამს, ის უცნაური საქმეებით არის დაკავებული. ბავშვი ფილოსოფოსი ან მეცნიერი ხდება, რომელსაც სურს გაიგოს, როგორ არის ეს სამყარო მოწყობილი.
მან შეიძლება სათამაშო გატეხოს, რათა გაიგოს, როგორ მუშაობს ის ან მწერი მოკლას, რომ გაიგოს, რა აქვს შიგნით. ბავშვი მხოლოდ თავისი სქესის სხვა ბავშვებით არის დაინტერესებული.
თოთხმეთი წლის მერე ბავშვს ინტერესი უჩნდება საწინააღმდეგო სქესის მიმართ. ბიჭები და გოგონები სიყვარულზე ფიქრობენ, და მათ ხშირად ესიზმრებათ სიზმრები, რომლებშიც სექსუალური ფანტაზიები ჭარბობს. ბავშვი საბოლოოდ ზრდასრულ ცხოვრებას იწყებს.
21 წლისკენ, თუ ყველაფერი ნორმალურად ჩამოყალიბდა, კაცებს და ქალებს ყურადრება გადააქვთ, მათ სიყვარულის გარდა სხვა ინტერესებიც უჩნდებათ. ისინი ამბიციური ხდებიან და მატერიალური კეთილდღეობისა და წარმატებისკენ მიისწრაფვიან. იზიდავთ რა ძალაუფლება და პრესტიჟი, კაცები და ქალები იბრძვიან იმისთვის, რომ მიიღონ ისინი.
28 წლის ასაკში ბოლოს და ბოლოს ვხვდებით, რომ ვერ ვიღებთ ყველაფერს, რაც გვინდა. ვაცნობიერებთ, რომ არსებობს ისეთი სურვილები, რომელთა განხორციელებაც შეუძლებელია, და ამიტომაც სხვა რამეზე ვოცნებობთ. ჩვენ კომფორტისა და სტაბილურობისკენ მივისწრაფვით იმის მაგივრად, რომ ამბიციური მიზნები დავისახოთ. მოდის დრო, როდესაც უდარდელი აღარ ვართ . ფულის დაგროვებას ვიწყებთ, სახლის ყიდვასა და ოჯახის შექმნაზე ვფიქრობთ.
35 წლის ასაკში ჩვენი ენერგია პიკს აღწევს. ჩვენ ჩვენი ცხოვრებისეული წრის ნახევარი გავიარეთ, და ამ მომენტიდან ყველაფერი ქვემოთკენ მიდის. ჩვენ იმ საგნებს გამოვრიცხავთ, რომლებსაც ჩვენი ცხოვრების სტილის დარღვევა შეუძლია და ტრადიციებს ვიცავთ, ასევე მეტაფიზიკა და რელიგია გვაინტერესებს. ვცხოვრობთ რა წარსულით, ჩვენ კონფორმისტები ვხდებით. აღარ გვეშინია წესების, დისციპლინისა და კონტროლისკენ მივისწრაფვით.
ჩვენ ფსიქიკური და ფიზიკური დაავადებების განვითარება გვეწყება. ჩვენი თმა ჭაღარავდება და ცვივა, კანზე კი ნაოჭები ჩნდება. ეს პერიოდი რეცესიის დაწყებად ითვლება, და რელიგიაზე სერიოზულად ვიწყებთ ფიქრს . რაღაც ზეციურის, ღვთაებრივის მიმართ დაქვემდებარების მოთხოვნილებას ვგრძნობთ.
ამ მომენტიდან სექსუალური დაღმასვლის პერიოდი იწყება. ამ ასაკში ბევრი მამაკაცი დანაშაულის გრძნობას განიცდის, რადგან საზოგადოება მათგან აქტიურ სექსუალურ როლს ელოდება, ხოლო მათ ეჩვენებათ, რომ აღარ აქვთ შესაბამისი თვისებები.
56 წლიდან ისევ ვკარგავთ სხვა საგნების მიმართ ინტერესს და საკუთარ თავზე ვკონცენტრირდებით. ჩვენ სამუდამო ჭეშმარიტების აღმოჩენის შესახებ ვფიქრობთ, და ამით გარშემო სამყაროსთან კავშირს ვკარგავთ. ვხდებით ისინი, ვინც ბავშვობაში ვიყავით, მაგრამ ამჯერად მდიდარ შინაგან ცოდნასა და გამოცდილებასთან. ჩვენ ასევე სიკვდილის შესახებ ვიწყებთ ფიქრს, და გვსურს, რომ მას მშვიდად და აუღელვებლად შევხვდეთ.
სამოცდაათი წლის ასაკში სიკვდილისთვის ვემზადებით. როგორც საშოს შიგნით ნაყოფის განვითარებას ცხრა თვე სჭირდება, ადამიანიც ცხრა თვით ადრე გრძნობს სიკვდილის მოახლოებას .
ასეთია ცხოვრების ბუნებრივი ციკლი.
